آشنای با نی نواز نامدار تالش سرکار خانم خدیجه رزداری

خدیجه رزداری در سال 1314در ملال از روستاهای شهرستان رضوانشهر دیده به جهان گشود .او چون بسیاری از زنان تالش از کودکی آنچه به یاد دارد، کو ه ومزرعه وجنگل است ودرختان سربه فلک کشیده جنگل وچرای رمه در سبزه زار ها .او به دنبال راه وروش زندگی نیاکان خود تنها شغلی را که پیش روی خود دید دامداری بود وبس ، زندگی دامداری به ویژه شیوة شبانی مردم تالش چنان است که چوپان بسیاری از زندگی خود را در تنهایی دشت و جنگل و کوه و بیابان می‌گذراند و تنها همدمش گوسفندان و دامهایش هستند که سرمایه‌اش می باشند.

این پهنۀ فراخ و هنگامۀ تنهایی، شبانان را به سویی کشانده است که در تنهایی خود،با کاری یا هنری دمخور شوند؛ از این رو، شماری از شبانان به هنرهای روزگار خود رو آورده‌اند که یکی از هنرهای این مرز و بوم "نی‌نوازی" است او در جوانی چوپان گوسفندان بود او از بچگی با پوست درخت ون نی زدن را آموخت.

وی نی نوازی را به صورت تجربی آموخته و نزد هیچ استاد ی هم شاگردی نکرده است.اوبا الهام از زیستگاه زیبای خودو به تجربه دید که صدای ونگاوگ رمه ونواختن زنگ برگردن گوسفندان هنگامی که با نی چوپان هم آهنگ در دل کو ههای بدون هیاهوی انسان وماشین هم نوا میشوند نه تنها روان خسته از سختی چوپان آرامش می یابد بلکه گوسفندان هم از نوای نی احساس امنیت ونشاط دارند

خدیجه هنگامی که ازدواج کرد مانند همسرش دامداری و گوسفندداری را ادامه داد .او از همسرش نواختن درست نی را آموخت وبه تجربه پس ازمدتی آنچنان با عشق ونوای محزونی می آموخت که همه از هنر نی نوازی متحیر میشدند .نوای نی خدیجه هنگامی نواخته میشد اشکها از دل دردمندان چون چشمه ای فوران میزد .دیری نپایید که آوازه نی نوازی خدیجه زبانزد همه آبادی وشهر تالش شد .
امروز هم در هیاهوی دستگاههای نوین، در برخی جشن‌های فرهنگی از او خواسته می‌شود بنوازد و آنگاه که صدای دلنشین و آرام نی‌ از بلندگوها پخش می‌شود، شادی و آرامش دلنشینی همراه می‌آورد و یادو یادگارهای بسیاری را برای سالمندان زنده می‌کند
خدیجه نی را در اندازه همتراز اساتید این هنر می نوازد و تا کنون با شرکت در چند همایش استانی و کشوری مورد توجه و تمجید قرار گرفته است
خانم رزداری در هر جشنوارهای که شرکت کرده نوای نی خود را به عنوان نمادی از صلح و دوستی به علاقمندان هدیه کرده است.این بانوی هنرمند تالش ، در زمان اوج محرومیت و بی توجهی مقامات کشور به فرهنگ او به هنر زیبای موسیقی تالشی قوم خود پی برد وهمچنان عاشق این هنر بسر میبرد.
او یکی از ده هنرمندموسیقی تالش بود که موسسه تالش شناسی به تازگی در درجشنی با شکوه از ایشان تجلیل نمودند .او شکیبایی و آرامش را از طبیعت، به‌خوبی فراگرفته است. مادر پنج دختر و پنج پسر است. چندین و چند نوه دارد اما دلش می‌خواهد نتیجه‌هایش را هم ببیند.

نویسنده : آقای رامین نیک نهاد