مسجدپیش الیان روستای من

جزئی از لباسهای زنان تالش است که به لهجه شاندرمنی و عنبرانی " سارق و کمردَِبند " در لهجه پره سری، ارده جانی و اسالمی و کرگان رودی " سَرِق " و در لهجه خوشابر "جارشه" نامیده می شود. از روزگار گذشته تا به امروز سارق یا سَرِق محصولِ دستِ زنان و دختران این مناطق بوده است، آنهم از پشم گوسفند با طرح و نقشهای دلگشا و همسو با طبیعت منطقه. ولی امروزه گذشته از نوع دستبافِ اعلاء از پارچه های مرغوب، گاهی معمولی بازاری و کاموایی تهیه می شود.با توجه به اینکه شرایط محیطی و مناسبات شغلی حکم می کند که پوشاک با نوع آب و هوا و کار و پیشه سازگار باشد، لذا استفاده از این پوشاک ساده از ساحِل دریا تا گیریه (ارتفاعات بلند کوهستان) بین زنان و دختران جوانِ کشاورز و دامدار معمول و متداول است. سرِق را دولا و سه گوش به دور کمر و شکم می بندند. مادران دامدار و کشاورز در روستاها و کوههای تالش از این پوشاک برای بستن و محکم کردن کودک در پشت خود استفاده می کنند.

استفاده تالشان ازگوزن (گنز): در زمان تیمور، تالشان از گوزن (گنز) برای سواری، گاری و بارکشی استفاده می کردند.اسبهای اصیل تالش که یکی از با ارزش ترین اسبهای دنیا هستند و در خارج از ایران دارای قیمت زیادی هستند، سخت ترین و کشنده ترین و سرگردان ترین زندگی را در فصل بهار دارند.یکی از جایگاه های مهم اسب های اصیل تالش منطقة ییلاقی « دشته »شاندرمن است که اسب های  تیزروی دشته در عروسی ها و مسابقات اسب دوانی یکه تازند.گونه های درختانی چون: آسون دار (انجیلی)، للکی لرگ (کوچی) ویژة جنگلهای خزری هستند و در هیچ جای دیگر دنیا یافت نمی شوند.

سازه ایموقت به شکل نیم دایره و ساخته شده از شاخه های درختان در مناطق کوهستانی گیلان که روی آن را با سیاه چادر( چادریبافته شده از پشم بز یا گوسفند) می پوشانند و از آن به عنوان محلی برای زندگی و یا نگهداری دام ها استفاده می کنند.

1- معادن رودخانه ای امامزاده ابراهیم شفت :

قسمت اعظم اجزاءمخلوط رودخانه ای را سنگ های سیلیکاته تشکیل میدهند که جنس آنها سخت و در صد رسوبی آنها کم است .از این رو درصد رس و ماسه آن پایین و دارای دانه هایی به نسبت منظم هستند و کتر از 20/. قلوه سنگ ، و بقیه از دانه های بلوکی و نخودی 6  - 0 تشکیل شده اندبرداشت از معادن شن و ماسه ی این رودخانه بسیار بی رویه و حدود 200/000هزار متر مکعب در سال بوده که سالهاست از این حد نیز تجاوز کرده است . ادامه ی این وضع ، بداشت آب از این رودخانه را با مشکل مواجه می سازد .بستر قدیمی این رودخانه را ساکنین مجاور آن تصرف نموده اند که مصالح زیادی در آن ذخیره شده و اکنون برخی از تصرف کنندگان مشغول به برداشت شخصی از این بستر می باشند .لازم به یادآوری است که ضخامت این مصالح گاهی تا سه متر می رسد. طول متوسط ذخایر رودخانه 6 کیلومتر ، عرض آن 200 متر و ضخامت آن 1/5 متر

بفرودگاه بین المللی سردار جنگل رشت تنها فرودگاه استان گیلان می باشد که در سال 1348 بنا و در 7 کیلومتری جاده رشت به انزلی و حدود 15 کیلومتری منطقه آزاد بندر انزلی واقع و مساحت کل فرودگاه 220 هکتار و ارتفاع آن 40 پا پایین تر از آبهای دریای آزاد می باشد و به سیستمهای کمک ناوبری دقیق و ارتباطی با 7 طرح تقرب مجهز می باشد.ا اجرای روکش باند درسال 1385و مقاوم سازی باند و گسترش پارکینگ با زیربنای 55 هزار مترمربع آماده پذیرش هواپیمای متوسط و پهن پیکر با شرایط خاص می باشد. همچنین بااجرای پروژه ساختمان اداری و تکنیکال بلاک بامساحت 2200مترمربع، و با راه اندازی آن دراوسط سال 1386 بر توانمندیهای بالقوه این فرودگاه افزوده شد

بیژن نجدی ، شاعر و داستان نویس گیلانی در 24 آبان 1320 از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد . تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند . پس از اخذ دیپلم در سال 1339 وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال 1343 از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل و با سمت دبیر در دبیرستانهای لاهیجان مشغول به تدریس شد . پدرش از افسران مبارزی بود که در قیام افسران خراسان نقش داشت و در مسیر رفتن به گنبد کاووس به دست تعدادی ژاندارم کشته شد . در سال 1349 با پروانة محسنی آزاد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر است . از سال 1345 فعالیت ادبی خود را آغازکرد . مهمترین آثاری که از بیژن نجدی به جا مانده عبارتند از : مجموعه داستان « دوباره از همان خیابانها » ، « یوزپلنگانی که با من

خدیجه رزداری در سال 1314در ملال از روستاهای شهرستان رضوانشهر دیده به جهان گشود .او چون بسیاری از زنان تالش از کودکی آنچه به یاد دارد، کو ه ومزرعه وجنگل است ودرختان سربه فلک کشیده جنگل وچرای رمه در سبزه زار ها .او به دنبال راه وروش زندگی نیاکان خود تنها شغلی را که پیش روی خود دید دامداری بود وبس ، زندگی دامداری به ویژه شیوة شبانی مردم تالش چنان است که چوپان بسیاری از زندگی خود را در تنهایی دشت و جنگل و کوه و بیابان می‌گذراند و تنها همدمش گوسفندان و دامهایش هستند که سرمایه‌اش می باشند.این پهنۀ فراخ و هنگامۀ تنهایی، شبانان را به سویی کشانده است که در تنهایی خود،با کاری یا هنری دمخور شوند؛ از این رو، شماری از شبانان به هنرهای روزگار خود رو آورده‌اند که یکی از هنرهای این مرز و بوم "نی‌نوازی" است او در جوانی چوپان گوسفندان بود او از بچگی با پوست درخت ون نی زدن را آموخت.

یکی از بحث های داغ محافل زیست محیطی در سال های اخیر، مسئله توجیه بودن شکار و صید باتوجه به وضعیت فعلی محیط زیست کشور است. تخریب عینی منابع طبیعی از یک سو و ارائه آمار و ارقام نگران کننده کارشناسان محیط زیست درخصوص کاهش شدید جمعیت حیات وحش از سوی دیگر، همه نگاه ها و انتقادات را به سوی شکار و صید و تبعات حاصل از آن کشانده است.شکی نیست که شکارچیان و صیادان به صورت یک عامل مستقیم و بی واسطه همواره با بهره برداری از جمعیت های جانوری، نقش مهمی را در کاهش تعداد آنان ایفا کرده اند.به راستی آیا عامل اصلی تمامی این مشکلات و انقراض گونه های شاخص حیات وحش

اوزون‌برون (از ترکی: دراز دماغ) یکی از گونه‌های ماهیان خاویاری است که به خاطر تولید خاویار ارزش اقتصادی بالایی دارد. خاویار استحصالی از آن، منبع درآمد ارزی مهمی برای کشورهای تولیدکننده است.دریای خزر از بزرگترین منابع ماهیان خاویاری از قبیل فیل ماهی - اوزون برون ( درکون - چهارواش و ستره ) می‌باشد .